Любий ЩоденникЧим більше часу проходить, тим частіше, осягає мене думка, що я геть нічого не розумію. Не те, що б я вже дійшла до рівня Сократа, який в останні роки життя змирився, що він нічого не знає. Я ще намагаюсь в цьому бурхливому морі інформації трохи лавірувати та хвостом бити. Але ж як це трудно. Адже зараз, світ людський стопятьсоттисяч
(
Read more... )